-Hİkaye’ye….

-Anlamadım?

-İrrasyonele…

-Yine anlamadım! Irrasyonel ne ki?

-Hayatımız o kadar gerçek ki; hayale, gerçek olmayana ihtiyacımız var…

-Benim gerçeğim ne ki?

-Senin kurduğun dünyada, senin ihtiyacın olan şeylerin temellendiği, nesnel olan her şey…

-Benim dünyamla sizin dünyanız farklı mı ki?

-Her insan ayrı bir dünyadır; ortak paydalar için hikaye dinleriz…

-Ortak paydamız ne ki?

-Herkeste farklı hissedilen duygularımız, gerçek olmayan, irrasyonel olan şeyler…

-Dinlediğimiz hikayeler gerçek değil mi ki?

-Hakikat olabilir ama gerçek değildir…

-Hakikat ne ki?

-Gerçeğin düşünsel yansımasıdır. Bu yazıyı okurken elinde bulunan telefon gerçek, zihnindeki yansıması hakikattir…

-Duygularımız bize hakikati göstermez mi?

-SENCE?

Yazı bu kadardı. Afetsiz günler dileğiyle…

*

HÜSEYİN KANZA