İnsanlık tarihi boyunca göçler olmuştur. Bu olgunun birçok sebebinin olduğunu bir önceki yazımızda ifade etmiştik.  Bu haftaki yazımızda konuya kaldığımız yerden devam edelim.

Suriyeli Göçmenler…

Çok şey yazılabilir. İnsan kaynaklı bir afetin sonucu olarak ülkemizde uzun zamandır bulunan ve sayısını tam olarak bilmediğimiz ancak milyonlarla ifade edilen, toplum arasında ayrışmaya ve kamplaşmaya sebep olan sorunumuz…

Bu insanlara sorun, hiç birisi tekrar Suriye’ ye dönmek istemeyecektir. Hatta başarabilirlerse gelişmiş ülkelere örneğin Avrupa Birliğine gitmeye çalışacaklardır. Ama bu ülkeler bu insanları asla kabul etmeyecektir. Bizim ülkemizi mülteci barınağı haline getiren batının bizimle ilgili iyi düşüncelerinin olduğunu hiç sanmıyorum. Batının ve emperyalizmin Türkiye hakkındaki düşüncelerini bilmek için çok akıllı olmaya gerek yoktur. Tarih göstermiştir ki, hazmedebileceğinden fazla göç alan ülkelerin demografik yapısı bozulmuş, zamanla egemenliğini kaybetmiş ve sonra yok olmuşlardır. Dünya siyasi haritasının son bin yılını inceleyin ve kimlerin göçlerle gelip kimleri yok ettiğini çok net göreceksiniz.

Kontrolsüz göç mevzusu milli güvenlik meselesidir. İyi tahlil edilmesi, isabetli kararlar verilerek geleceğin realiteler göz önünde bulundurularak okunması gerekmektedir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti gerekli olan refleksleri her zaman göstermiştir ve yine gösterecektir.

İş Gücü Göçü:

Günümüz dünyasında devletler için en önemli husus ekonomik bağımsızlıktır. Çünkü dışa bağımlı ülkeler özgür sayılmazlar. Çağdaş dünyada ekonominin temeli nitelikli işgücüyle birlikte teknolojik üstünlük, sermaye ile üretim faktörlerinin bir arada bulunmasıdır. Yani çağdaş dünyanın ihtiyaçlarına uygun üretim yapabilmektir. Üretim aynı zamanda istihdam demektir. İnsanlar daha iyi çalışma koşullarında, daha iyi ücrete kavuşmak için yer değiştirirler. İşte biz bu duruma İş gücü göçü diyoruz. En çok iş gücü arzı olan ülkelerden birisi Almanya’dır ve sosyolog Ulrich Beck bu hareketi, iş gücü piyasasındaki dengesizliğin bir sonucu olarak tanımlamaktadır.

İş gücü göçünün en büyük nedenlerini nüfus fazlalığı, ülkeler arasındaki ekonomik eşitsizlikler, siyasal belirsizlik ile birlikte devletlerarasındaki fayda paydasının işgücü lehine gelişmesi diye düşünebiliriz.

İş gücü göçünün temel sebebini en iyi bilen ülkelerden biriyiz. Örneğin Almanya başta olmak üzere gelişmiş ülkelere akrabalarımızdan birisi mutlaka bedensel bir iş yapmak üzere gitmiştir. Örneğin benim kardeşim 27 yıldır Almanya ülkesinin Agusburg şehrinde bir fabrikada işçi olarak çalışmaktadır. Bu ülkeye gitmesinin tek nedeni vardı. Çalışmak, kazanmak ve kazandığıyla yatırım yaparak ekonomik refaha ulaşmak. Dolayısıyla rahat bir yaşam sürmek.

Beyin Göçü:

Beyin göçünden kast edilen durum, eğitimli ve yetenekli bireylerin yer değiştirmesi halidir. Türk Dil Kurumuna göre (www.tdk.gov.tr) beyin göçü, ileri düzeydeki meslek ve bilim adamları ile uzmanların, gelişmiş bir ülkede yerleşip çalışmak amacı ile kendi ülkelerinden ayrılması olarak tanımlanır.

Yani beyin göçü, bilim ve teknoloji alanında yetişmiş, uzman, iyi eğitimli ve donanımlı bireylerin menşei olduğu yerden başka bir mekâna, çalışmak ve yaşamak için başka bir ülkeyi tercih etmesidir. Türkiye için bugünkü anlamda ifade edecek olursak batılı, gelişmiş ülkelere yetenekli- iyi eğitilmiş Türk vatandaşlarının göç etmesi durumudur. Beyin göçünün tercihi özellikle ABD, Almanya, Norveç, İsveç ve Kanada gibi ülkelerdir. Geri kalmış Afrika ülkeleri ise en çok beyin göçü veren ülkeler sıralamasında en üst sırayı işgal etmektedirler.

Gelişmiş ülkeler üretimin en yoğun yaşandığı, beyin göçü-işgücü göçü tercihinin en fazla olduğu ve konforun zirve yaptığı, güçlü merkezlerdir. Ve konforun üretimi aksattığı bilinen bir gerçektir. Sahip olduğu konforu kaybetmek istemeyen ve hatta daha da artmasını talep eden söz konusu ülkeler, ithal ettikleri beyin ve emek işçileriyle bu açıklarını kapatma yöntemini benimsemişlerdir. Kaliteli, amaçlarına uygun hareket edecek bir beyinle, her türlü hizmetlerini eksiksiz yerine getirecek kas gücünün istihdamı için, her türlü kolaylığın sağlanmasındaki politikanın temelinde Göç güce yöneliktir mecburiyeti ve anlayışı yatar.

İş gücü ve beyin dediğimiz eğitimli birey; bir ülkenin en değerli varlığı, beşerî sermayesidir. Çünkü fiziki sermaye onu geliştirecek ve kullanacak beşerî sermayeye ihtiyaç duyar. Nitelikli sermayenin rengi ve ırkı olmaz. Bugün, dünyanın en büyük şirketleri birçok ülkenin iştiraki ile çok değişik coğrafyalarda faaliyetlerine devam ediyor. Bu şirketlerin merkezi genellikle gelişmiş ülkelerdir. Ancak bu şirketleri yöneten beyinlerin menşei, milliyetleri ve renkleri önemli değildir. 

Gelişen teknoloji ile dünya bir köy haline gelmiştir. Haberleşmenin, enformasyon ve iletişimin çok kolaylaştığı ve bu kolaylaşmanın bir sonucu olarak refahımızın gün geçtikçe artarak devam ettiği bir süreçteyiz. Çağımız, yapay zekânın bize sunacağı kolaylıklara gebedir. Ancak insan ne kadar da teknolojik bir devir yaşarsa yaşasın düğmeye basacak ve bu teknolojinin devamını sağlayacak fiziki unsurları yerine getirecek iş gücüne ve bunu sürdürecek beyine ihtiyaç duyacaktır. Çünkü insan sosyal bir varlıktır ve doğal olmaktan çıkmıştır. Kültürel bir varlığa evirilmiştir. Beyin ile işgücünün birleştiği nokta da insanoğlunun zamana uyumu artacak, kurduğu medeniyet daha insani, doğal yaşama ve akla hizmet eden türden olacaktır.

Akıl ve Beden İşçisi Olarak İnsan:

Geldiğimiz nokta gösteriyor ki insan bedensel işgücünü, sahip olduğu aklıyla birleştirerek diğer canlılara üstünlük sağlamıştır. Diğer canlılardan farkı ve üstünlüğü, araç-gereç, alet icat etmeye başlamasıyla ortaya çıkmıştır. Beyin gücü dediğimiz ve akıl olarak vasıflandırdığımız her türlü eylemimizin doğaya yansıması bir devrimi ortaya çıkartmıştır. Ateşi bulmuş, tekerleği icat etmiş, atomu parçalamıştır. Beyin akıl etmiş iş gücü yerine getirmiştir. İkisi birbirinden ayrı, farklı değil, tamamlayıcı unsur olmuştur. 

Velhasıl, beyin ve iş gücü iyi hissettiği, değerli olduğu ve değerli görüldüğü yerde bulunacaktır. Bu değer kimi zaman inanç, kimi zaman sosyal yaşam, kimi zaman da hayaller ya da idealler olmuştur. İnsanı sadece madde olarak düşünmek, yaşamı anlamamak, hayatı tanıyamamaktır. Zira atalarımız zorunlu göçmenin dışında kendilerince iyi olana, doğruya ve değerli olana doğru yürümüşlerdir. Beyin ve adale ortak paydada birleştiğinde insanlık hep kazanmıştır. Ve her ikisinin de kendine has zorunlulukları olsa da amaçları her zaman aynı olmuştur. İki farlı göçün –bence- ortak paydası iyi ve güzel bir dünya inşa etmek, barış ve huzur dolu bir yaşam sürmektir. Farlı yönleri ise sadece ve sadece göçtükleri mekândaki iş alanları, mekânları olmuştur. Kimisi teknoloji merkezinde makine icat etmiş, kimisi de çalıştığı fabrikada bu makineyi temizlemiştir. Her ikisinde de göçülen ülke, kazanılan pastadan en büyük payı almış, bu göçün devamı için kendisini parlatmaya devam etmiştir. Göçler zorunludur. İster insanın yaratılışı diyelim, isterse evrimsel sürecin bizi getirdiği nokta diyelim fark etmez. Aramaya devam edeceğiz. Her arayış zorunlu bir göçü gerektirecektir.

Zaten hepimiz dünya diye adlandırdığımız arz küre üzerinde, görüngüden ibaret bir göçmen değil miyiz?

Afetsiz günler dileğiyle…

*

HÜSEYİN KANZA